တိမ္အိုတစ္လံုးႏွင့္ ကိုယ္.....

တိုးတိုးတိတ္တိတ္...
ဒါေပမယ့္ ခုထိမိုးမစဲေသးတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲ
ေမလေနာက္ဆံုး ရိပ္ပံု ..
မင္းအတြက္ သိမ္းထားတယ္....။

ကဗ်ာကို ကိုယ္ကတစ္လွည့္
ကဗ်ာကကိုယ့္ ကိုတစ္လွည့္...
လွည့္ဖ်ား...ရင္ဖြင့္....ရင္ဖြင့္ လွည့္ဖ်ား
ခ်စ္သူခင္းတဲ့ ပန္းေမြ ့ယာဆိုတာ..
မာယာ အဆိပ္လူးတဲ့ ဆူး လို ခါးတယ္...။

၁.၈.၂၀၁၁.....
ဘ၀ႏွစ္ခုကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ခ်ည္လို့
ႏွလံုးသား တစ္ျခမ္းစီ ရင္ခ်င္း ဖလွယ္လို့
မသိသက္ေသ အသိသက္ေသ...
ေပါင္းစည္းသက္ေသ..ခြဲခြာသက္ေသ...
အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဘ၀ႏွစ္ခုကို
အတည္ေပါက္ ခ်ည္ေႏွာင္မိ....
ႏွလံုးသားေပၚ တက္တူးထိုးမိျပီးမွ...
ကိုယ့္ ကို ရက္စက္ျခင္း ပန္းတစ္ခင္း ေျခြခ်.....။

၁.၁၂.၂၀၁၁......
ရက္စက္စြာ ပစ္ခ်..
ခ်စ္သူရဲ့ စကားတစ္ခြန္း
ေသမိန့္လို ျပင္းထန္
အထီးက်န္ အလုပ္ခြင္မ်ားထဲ
ဟိုတစ္ေန့က မွည့္တစ္လံုးကို လြမ္းတယ္..
အထီးက်န္ ျမင္ကြင္းထဲ
ဟို အတိတ္က အစိမ္းေရာင္ မ်က္လံုးကို လြမ္းတယ္...
အထီးက်န္ ညခင္းေတြထဲ...
ေအးစက္စက္ အထိအေတြ ့ကို လြမ္းတယ္.....
မ်က္ရည္မိုးေတြအေၾကာင္း
ကိုုယ့္ေခါင္းအံုးက တီးေခါက္တတ္မွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့..
ဒီလိုနဲ့ပဲ... ခ်စ္သူကြယ္ရာ..
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္.... အက်ဥ္းခ်
တစ္ကိုယ္တည္းလဲ ရွင္သန္တတ္ေအာင္
ၾကိဳးစားရျပန္...။

သူ့ကို တကယ္ခ်စ္မိျပီဆိုမွ
ကို္ယ့္ အိပ္မက္ေတြ အက်ဥ္းက်ရျပန္....
ခုေတာ့..
အရင္က အံုးအိပ္ဖူး
အဲဒီ လက္ေမာင္းကို ေနာင္ၾကဥ္တယ္...
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရ
အဲဒီ ႏွင္းဆီ ရဲ့ ဆူးမ်ား
ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မႏွုတ္ေတာ့ပါ
ပိုးဆိပ္သင့္ အိပ္မက္ထဲ
အနာဂတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ဆာေလာင္ေန
အခ်စ္တစ္ခင္း ခ်မေကြ်းေတာ့ဘူး.....။

ခ်စ္ျခင္းကို ခ်စ္သူကိုယ္တိုင္ ခြဲမွေတာ့...
ဘယ္သူ့ကိုမွ အျပစ္မတင္ေတာ့...
ကိုယ့္လို ဘယ္သူ့ကို မွ အထီးမက်န္ေစခ်င္...
ကိုယ့္လို ဘယ္သူ့ကိုမွ အေဖာ္မမဲ့ေစခ်င္...
ကိုယ့္လို ဘယ္သူ့ကိုမွ မနာက်င္ေစခ်င္..
အဲဒီေန့ကေပါ့.....
ငါ နင္နဲ့ မေတြ ့ခ်င္ေတာ့ဘူး...လို ့....
?????????????????????
?????????????????????
အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲလည္း
ခ်စ္သူက ရုပ္တည္နဲ့ ရက္စက္တတ္ေသးရဲ့....
ကိုယ္နဲ့ အတူ ရွိျခင္း သူ့အတြက္ ငရဲမ်ားလား
ဒါဆို....အလိုက္အသိ....
သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ျခင္းေထာင္းထဲ...
ကိုယ့္ ဘ၀ကို ပက္ကင္ ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္....။

ခ်စ္သူ....
သင္ေပးတဲ့ အမာရြတ္
ခမ္းနား ေသသပ္လြန္းလို့....
ေကး၀ဋ္ ပုဏားဘ၀...
ကိုယ္ အသားက်ခဲ့ျပီ..............။


အမွတ္တရ
လင္းစက္ႏြယ္

No comments:

Post a Comment