သည္ေန့ည..
ငါဟာ အိမ္မျပန္ခ်င္ဘူး
ဓူ၀ံၾကယ္ကို ရွာခဲ့တယ္
ခုနစ္စဥ္ၾကယ္ကို ရွာခဲ့တယ္
မွိတ္တုတ္ မိွတ္တုတ္ မလင္းတလင္း ဘ၀ေတြကို
ဒဏ္ရာေတြနဲ့ ႏွိဳင္းခဲ့တယ္
မ်က္ႏွာေတြဟာ မသဲကြဲဘူး
ငိုရင္း က်မလာတဲ့မ်က္ရည္က
ဆိုရင္း အက္ကြဲလာတဲ့ အဲလက္စ္သီခ်င္းကို လႊမ္းသြား
အသည္းေလးကြဲကာ မ်က္ရည္ေတြနဲ့ေပါ့
သည္လို ရူးမိုက္တဲ့ ႏွလံုုးသားေလးမွာ
ကိုးကြယ္တာ မင္းေပါ့...မင္းေပါ့..
သည္လိုနဲ့
တစ္ခ်ိဳ့က လမ္းမီးတိုင္ေအာက္မွာ
စာၾကည့္ေနၾကတယ္
တစ္ခ်ိဳ့က စက္ဘီးေပၚမွာ ၾကဴေနၾကတယ္
တစ္ခ်ိဳ့က ခ်ိန္းေတြ့ေနၾကတယ္
ငါဟာ တိမ္ေတြနဲ့ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္းေဆာ့
ငါဟာ သစ္ရြက္မ်ားေပးတဲ့ မနက္ျဖန္ကို
အိပ္ကပ္ထဲ ထိုးသိပ္ေပါ့
ငါဟာ က်ိဳးသြားတဲ့ အနာဂတ္ကို
ေကာင္းကင္ ျခင္းေတာင္းထဲ ၀ွက္လို့ထားေတာ့
ဂစ္တာမလိုဘူး
သည္ညမွာ
ကို္ယ္ရယ္
သူငယ္ခ်င္းရယ္
ေကာင္းကင္ရယ္
ရြက္ေၾကြရယ္
လမ္းမီးတိုင္ရယ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္း အေမွာင္ထုရယ္
အသည္းကြဲ ရင္ဘတ္ တစ္ျခမ္းနဲ့
သထံုလမ္းက အက္ကြဲ သံစဥ္ရယ္...။
