ကၽြန္မ ခ်စ္ေသာ ေနာင္တ

နင္ ယုယဖို့ ေမ့ေနခဲ့တဲ့ လူကို

ငါ အဲသည္ေန့က မိုးရိပ္ေတြထဲေတြ့တယ္

နင္ မျပဳစုလို့ ညိွဳးေျခာက္ေနတဲ့ သူ့ကို

ငါသနားလြန္းလို့  ငါ့အိပ္ကပ္ထဲေကာက္သိမ္းလိုက္တယ္

နင့္ ပ်ိဳးခင္းထဲက ပန္း...

ေၾကြ ခ်င္သလို ေၾကြေနတာ ငါသည္တိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္မေနႏိုင္ဘူး

နင္ သိသိ မသိသိ

နင့္ကို ေမွ်ာ္ရင္း အၾကင္နာငတ္ေနတဲ့ ပုတီးကံုးကို ငါဆြဲလိုက္တယ္

နင္ သိေအာင္ ငါေျပာမယ္

ခု နင့္ ျခံထဲက ခ်စ္ျခင္း ပန္းတစ္ပြင့္ဟာ

ငါ့ႏွလံုးသားေပၚ ေက်နပ္စြာ အိပ္စက္တယ္

နင္ ႏိွဳးျပီး ျပန္ေခၚသြားရင္ေတာင္

ဘာတစ္ခုမွ မေမွ်ာ္လင့္ ...ပန္းေၾကြ တစ္ပြင့္

ေကာက္ယူေမြးစားတဲ့ ငါ့လို ငတံုးမကို

အျပစ္မတင္ပါနဲ့

ဘာလို့လဲ ဆိုေတာ့...

ငါ့အျပစ္ငါ ဂုဏ္ယူခ်င္ေနေသးတယ္.....။

လင္းစက္